شوکران

شوکران

حوالی غروب، مرا به یاد خودم بیاور
شوکران

شوکران

حوالی غروب، مرا به یاد خودم بیاور

بخواب آرام... دل دیوانه.....


تقدیر یعنی...
حواست برود پی تیک تاک ساعت قدیمی...
روی تنها دیوار مانده از خاطره هایت...
پلک هایت تاب نیاورند و ببندیشان...
خواب دندان ببینی و نمانده باشد دیگر کسی....
که پیشمرگ تعبیر رویایت باشد....
و تو....
           با تمام وجود....
                       بیدار نشوی..........................

همه ی ما خائنیم...

روزها از پی هم می گذرند.......

ما..

     در پی چه...

                   میگذریم از هم؟!

این خط، نقطه ندارد

من

   خاطراتم را...

     به دست پایان تو...

                         نخواهم سپرد....

پشت این دیوار...

خودت باشی یا نه...

     زندگی ضربآهنگ پاهایی‌ست که با خیالم هم قدم می‌شوند...

آهای... من.......

خیره که می شوی.. بغض بی گدارم می کند...

بگو آخر...

           انتهای کدامین لبخندت را..آسمان به کمین نشسته بود؟

تو که تنها، چشمهای مرا از آینه به ارث برده ای...


تمام درها را ببند....

                               دیروقت است...


          بیا خواب باران ببینیم................................................