شوکران

شوکران

حوالی غروب، مرا به یاد خودم بیاور
شوکران

شوکران

حوالی غروب، مرا به یاد خودم بیاور

دیگر سو...

از میان تمام یادهایی که سعی در گم کردنم دارند..

                               بیرون می دوم....

                          آنقدر که پاهایم جا می مانند...

                 باز هم می دوم....

                       بدون جای پایی که مرا نشانی دهد....

            بدون روزنه ای از پیدا شدن....

                                           و من هنوز هم می دوم........


پی نوشت:مدت هاست دست به قلم نبرده ام...

برای من، از آخرین پست، انگار زمان خیلی زیادی گذشته است.....