شوکران

شوکران

حوالی غروب، مرا به یاد خودم بیاور
شوکران

شوکران

حوالی غروب، مرا به یاد خودم بیاور

...


تنها آنان که مرا نفهمیده اند، خوب می دانند:
 
                          "این درد، از آن بی درمان هاست"

دعوت..

بیا...

بیا و مهمان رویاهای ناتمامم باش..

مدتی ست ارزان می خرند...

                               پایان خوش همه ی خوابهای مرا....

    انگار می دانند...

                  چقدرررر تو را... نداشته ام...