سیزدهم....
درد می کشم تقدیری که تو را...
رقم به رقم از حافظه ی من کسر می کند....
بیا از سر بشمریم..................
برچسب'"
دوستای خوبم... یه مدت نیستم...
وقتی اومدم حتما به وبلاگ های زیباتون سر می زنم...
میون دعاهاتون، یاد من هم باشید...
عبادت هاتون قبول...
نمایش
داستان سختی نداشت.. شخصیت ها کم بودند...
دیالوگ ها فقط ناله هایی که انگار از دوردست ها، می خراشیدند...
تراژدی غمناک مرگ، زندگی را ورق می زد...
مسافر
راستش می دانم...
از اول هم دروغگوی خوبی نبودم...
همان یک بار که چشمهایم را بستم و گفتم:
"دلم برایت تنگ نشده....."
نمی دانی چه دوئلی میان انگشتهایم به راه بود...
قطع می کردند یکدیگر را...
تا تو باور کنی..
همه ی مهمانخانه های دنیا هم که پر از آدم باشد...
دل من...تو را خوب می شناسد....
بی شناسنامه... بی کارمزد...
تا ابد برای تو جا دارد....
بیا و مهمان دلم باش.....
روز-نامه
دلم آنقدر برای گرگم به هوا تنگ شده که گاهی...
به هوای همان کودکی ها...
پرتش می کنم بالا(دلم را) و در می روم....
اما....
نیست کسی که در آغوش بگیردش و به طرفم نشانه اش رود....
دلم...
زمین می خورد... زمین می خورد... له می شود... و من هنوز دارم در می روم...
می روم و دلم هنوز.... له شده... روی زمین خاک می خورد....