یازدهم...
بیا چشم هایمان را ببندیم........
خدا.... عاشقانه ترین تعبیریست که از این سیاهی می توان ساخت
بیا دست هایمان را پشت سایه ها، دیوار کنیم....
دهم...
دلم برای خودم...دلم برای همه ی این دیوارهای لعنتی می سوزدخودمانیم....آن همه خاک را که در آغوش کشیدی............
این غبار سالهای دور که..... وزنی ندارد...............
و نه دیوارهای اتاقم شرمنده از کشیدن بار خاطره ی...دیگر نبودنت.....................
نهم...
چشم از تو بر نمی دارم..............
تو که تمام روزهای گذشته را لبخند زدی................
تو که هیچ زانوی غم بغل کردنم را حسود نبودی..............
صدایت..
کاش این همه نگاه تصویرت....یک لحظه صدا می شد..................................
هشتم..
حس کودکی را دارم که می خواهند غذا را به زور به خوردش دهند
با ذوق می گویم: آآآآآآآآ....
و من همه ی عمر، حسرتش را می جوم....