ماتم کده...

از سر تا انتهای این خانه ی بی مقدمه،از هرجایش که بگذری..

خوشی درست می خورد وسط دلت...

می کوبد به در و پیکر بن بست تو..آن ته متلاشی می افتد گوشه ای...

آن وقت است که دیگر، همه ی قهقهه هایت بوی کافور می دهد....

نظرات 7 + ارسال نظر

مهرداد جمعه 6 مرداد‌ماه سال 1391 ساعت 10:47 ق.ظ http://kahkashan51.blogsky.com

ای روزگار ،
کاش بستنی دو رنگی بودی !
به عشق شیرینت ،
تلخی ها یت را می لیسیدم
فرهاد وار سینه ی بیستونت را مکیدم
آخر تو هم مادری!!؟
(کهکشان)

ثنائی فر یکشنبه 8 مرداد‌ماه سال 1391 ساعت 11:08 ق.ظ

و آن خانه می شود گورستان
از قبلی ها هم فقط ردی بر دیوارش به جاست
و اجساد مدفون

هومن یکشنبه 8 مرداد‌ماه سال 1391 ساعت 07:23 ب.ظ http://thick-fog.blogsky.com/

دقیقا بوی کافور...

مذاب ها جمعه 20 مرداد‌ماه سال 1391 ساعت 01:07 ب.ظ http://mozabha.blogsky.com

وااااای بر روزی که قهقهه ها بوی کافور بدهد ؛
آنوقت فلسفه ی "زندگی زیباست‏"‏ عنوان زشتی است که بر لب های منطق بد جور سنگینی میکند....

باز هم همان پایان همیشگی !"کلاغه به خونه اش نرسید"نکند قصه ی عشق به سر رسیده باشد و جان دنیا به لب !!!نکندبالا ماست بوده باشد و پایین دوغ !یعنی هرچه سرودند و سرودیم دروغ بود ؟نه ه ه ه ،هیچ پروانه ایی بی دلیل رهسپار آتش و قصد خاکستر نمیکند ....من سالهاست باور کرده ام که سوختن به خیلی چیزها می ارزد ؛ نازنین ؛ باورکن به خیلی چیزها ....‏(حرف های تنهایی‏)‏

سلام رابی گرامی ؛ زیبا بود و عمیق