از میان تمام یادهایی که سعی در گم کردنم دارند..
بیرون می دوم....
آنقدر که پاهایم جا می مانند...
باز هم می دوم....
بدون جای پایی که مرا نشانی دهد....
بدون روزنه ای از پیدا شدن....
و من هنوز هم می دوم........
پی نوشت:مدت هاست دست به قلم نبرده ام...
برای من، از آخرین پست، انگار زمان خیلی زیادی گذشته است.....
منتظر بودم.خوشحالم که برگشتی
سلام خیلی زیباست قالب وبلاگتون با نوشته هاتون کاملا همخونی داره
خوشحالم که کسی هس که مکانیک خونده ولی همه چیرو فرمولای ریاضی فیزیک نمیبینه