شوکران

شوکران

حوالی غروب، مرا به یاد خودم بیاور
شوکران

شوکران

حوالی غروب، مرا به یاد خودم بیاور

دوم...

کجای ذهن تاریخ حک کنم که یک انسانم،

              نه یک اسم روی پاره کاغذی که می گویند هویت من است؟ 

باور کردن این همه حقیقت دروغین،

                    و شنیدن این همه واژه های معلق، فرصت می خواهد


اما انسانم و مرا پایانی..............

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد