کجای ذهن تاریخ حک کنم که یک انسانم،
نه یک اسم روی پاره کاغذی که می گویند هویت من است؟
باور کردن این همه حقیقت دروغین،
و شنیدن این همه واژه های معلق، فرصت می خواهد
اما انسانم و مرا پایانی..............