شوکران

شوکران

حوالی غروب، مرا به یاد خودم بیاور
شوکران

شوکران

حوالی غروب، مرا به یاد خودم بیاور

داد بزن....

خدا دیگر نااا ندارد... چه رسد به هوای بنده هایش.......


دستش بی اراده می لرزد و موج موج آب است که روی سرمان خالی می کند............


گُر گرفته از حرارت این همه جهنمی که برای خودمان ساخته ایم.........


طفلکی حق دارد..............


مگر نمی دانی راز خدا بودنش و همیشه بودنش..............
                                                                   شنیدن طنین اسمش از گلوی ماست؟


آنقدر یادش نبوده ایم که سمعک لازم شده، بیا فریادش کنیم...............

نظرات 1 + ارسال نظر
مسموم شنبه 20 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 10:25 ب.ظ http://,aslakh.blogsky.com

مُرده ها که هیچ صدایی را نمی شنوند

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد