تولدت مبارک...
سالهاست که ساعتت دیگر نمی تپد...
درِ خانه را... مات شدم...
چگونه آرام گرفته ای؟؟
خاطرم هست هنوز
که امروز باز به دنیا آمدی...
تولدت مبارک...
پی نوشت:
برای شهره، مادرم، در یازده اسفند... یادمان تولدش...
پیشه
یکی گفت: دل نفروش...
شعر نباف...
شعر نباف...
آن یکی: خام نشو...
دل در زنجیر ساختن کار تو نیست!
تو که اما هنرم می دانی
در خیالم...
شهره ام، به همه ساز زمان رقصیدن
بافتن را اما..
از تو آموخته ام
حلقه حلقه شعر را
به همه زیر و بم دلم
کوک می زنم!!!
گفته اند بازار خوبی دارد....
ششم...
اشک های من همیشه برنده اند
حتی اگر درد به چشمانم رشوه داده باشد..........
راستی چه دغل بازند....
سقوطم را هجی می کنند اما دنیا صادقشان می داند.............................
پنجم...
فاصله یعنی....
اینجا دکلمه می کنم....
ثانیه های نبودنت را....
با ضمه بکشی یا کسره....